Beste inwoners van de gemeente Heerde,
We zijn nu vijf weken verder sinds de uitbraak van het Coronavirus. Wat heeft dat diepe sporen in onze dorpen getrokken. Zoveel dierbaren die ons zijn ontvallen en moesten worden begraven in kleine kring. Wat een gemis en wat een verdriet. De pijn en de heftigheid is groot. Zoveel mensen die ziek zijn geworden, de één erger dan de ander. Opnames in ziekenhuizen, angst en onzekerheid die dat met zich meebracht. Geen afscheid kunnen nemen, niet kunnen troosten, geen handen mogen vasthouden.
Ondertussen is de maatschappij in één klap tot stilstand gebracht. Scholen dicht, horeca dicht, kerken en musea gesloten, ZZP-ers zonder werk, en ondernemers die zich geen raad meer weten hoe salarissen te betalen. Thuiswerken en thuisblijven is het devies. Binnen blijven en afstand houden. De anderhalve meter-maatschappij is piepend en krakend tot stand gekomen. Oók in Heerde.
Als uw burgemeester ben ik ook geveld door dit verschrikkelijke virus. Twee weken hoge koortsen en zeer waarschijnlijk een (dubbele?) longontsteking, hebben mij aan het bed gekluisterd. De eerste week vond ik het meevallen en werkte ik laconiek door. Er was immers heel veel te doen. En het leek een gewoon griepje. Maar daarna... Vlammende koorts. Geen adem. Overal pijn. Intens uitgeput. Ik leef mee met iedereen in onze gemeente die deze afschuwelijke ziekte is overkomen. Ik snap ook de angst en wanhoop die het met zich mee kan brengen in moeilijke momenten. De overdenkingen: ben ik klaar om te gaan? Kan ik loslaten? Het is een onvoorspelbaar, grillig en nietsontziend virus.
Wat uiterst frustrerend was, dat ik niets voor u kon doen. Ik hoorde van overledenen en mensen in het ziekenhuis en ik kon niets. Wat mij op de been hield, was de gedachte aan het moment dat ik immuun zou zijn en een muur van bescherming kon vormen voor mijn inwoners. En u weer zou kunnen ontmoeten.
Dat moment komt. Ik ben er nu aardig doorheen. Ik pak mijn functie weer voorzichtig op. Maandagavond heb ik als eerste ‘klus’ de digitale raadsvergadering voorgezeten. Ik begin weer, maar voorzichtig, enkele uren per dag. Vanuit huis, uiteraard. Om heel eerlijk te zijn, is fysieke inspanning zeer uitputtend. Maar het moet, ik wil ook fysiek weer fit worden. Als u mij voorbij ziet sloffen in het bos voor mijn huis, dan weet u nu dat ik mijn conditie probeer op te bouwen. Dat gaat moeizaam en is pijnlijk, maar ik ga vooruit. Ik kom er bovenop.
Dat wens ik ook iedereen toe die door dit virus is geveld. Dat u er bovenop komt. Dat we immuun worden. Dat we met elkaar die muur van bescherming kunnen bouwen. Voor hen, die kwetsbaar zijn, voor hen die onze bescherming nodig hebben.
Hoe fijn is het geweest om te kunnen lezen van hartverwarmende initiatieven zoals Coronahulp en Heerde helpt. Wat zijn we dan rijk gezegend met inwoners die naar elkaar omkijken. Want wat deze crisis ons bovenal heeft geleerd, is dat contact met een ander zo onmisbaar is. En voor mij persoonlijk is het contact met die Ander van onschatbare waarde. Hij is mijn en ook uw toekomst.
Fijn om uw burgemeester weer te mogen zijn!
Met vriendelijke groet,
Jacqueline Koops
